TERAPIJA SVJETLOM

 Često se koristi fraza da je svjetlost izvor života, što je i činjenica. Ta činjenica ima za posljedicu korištenja svjetla kao terapije.

Terapija svjetlom je primjena svjetla (iz elektromagnetskog spektra) u terapijske svrhe.

Može se shvatiti kao vrsta klimoterapije.

U terapiju svjetlom možemo svrstati i specijalne tehnike zračenja UV i IC zračenja (vidi) UV ZRAKE (UVA, UVB, UVC) i INFRACRVENO ZRAČENJE.

Biološki najaktivniji dio elektromagnetskog spektra je ultraljubičasto zračenje (UV). 

U fotobiološkim se procesima elektromagnetsko zračenje pretvara u hemijsku energiju, što uzrokuje fotohemijsku reakciju 

Različite vrste svjetlosti pospješuju regeneraciju tkiva i. smiruju bolove kod bolova zbog reume, bolova u mišićima, ili u kičmi. I ovdje je neophodna konsultacija sa liječnikom, naročito zbog moguićih kontraindikacija.

Upotreba svjetlosnih zraka u terapeutske svrhe datira iz drevnih vremena. Još pre nekoliko milenijuma su ljudi shvatali da postoji prirodna, jaka i neposredna veza izmedju svjetlosti i bioloških procesa u organizmima živih bića. U starom Egiptu, sunčeva svjetlost je korišćena u medicinske svrhe, dok je nešto kasnije, u antičkoj Grčkoj, Hipokrat opisao uticaj sunčevih zraka u lečenju nekih organskih poremećaja i bolesti, metod poznat kao helioterapija. Svetlosnu terapiju su kasnije rutinski u svojoj praksi koristili lekari u starom Rimu i u arapskim zemljama širom Bliskog i Srednjeg istoka. Premda u to vrijeme nije bilo odgovarajućeg naučnog objašnjenja veze između svetlosti i opšteg zdravlja čoveka, bilo je sasvim jasno da sunčevi zraci utiču snažno i pozitivno na ljudski organizam.

Pod helioterapija u užem smislu kao helioterapiju možemo shvtiti liječenje sunčevom energijom.

Sunčeva svetlost omogućava stvaranje ujednačenih rezervi kalcijuma i fosfora.  Za zaštitu organizma nam je neophodan vitamin D koji nam daruje sunce. Devedeset posto dnevnih potreba za njim proizvodi koža, a ovaj proces je moguć samo pod dejstvom ultraljubičaste svetlosti, odnosno sunca

Vitamin D se stvara u koži pod djelovanjem sunčevih zraka na otvorenom. Ultraljubičaste zrake transformiraju prekursore (7-dehidrocolesterol) u provitamin D.

Vitamin D omogućava apsorpciju kalcijuma iz hrane u organizam. Isto se odnosi i na fosfor - nedostatak vitamina D znači nedostatak fosfora i kalcijuma u unutrašnjem skeletu, a to će dovesti do oštećenja skeleta i vjerovatno reume.

Sunčanje -doziranje zavisi od:

- godišnjem dobu

- nadmorskoj visini

- dobu dana,…

Obratite pažnju:

Osobama koje boluju od reumatoidnog  artritisa ne savjetuje se duži boravak na suncu, jer toplina ima nepovoljan utjecaj na tok bolesti! Pacijenti sa reumatoidnim artritisom imaju i povećani rizik kardiovaskularnih oboljenja, te trebaju posebnu pažnju da obrate pri dužem izlaganju  suncu.

Izlaganje sunčevim zrakama mora biti postepeno, posebno vodeći računa o pravilnom doziranju te o individualnim razlikama u osjetljivosti na sunčeve zrake.
Sunčanje počinjemo s 10 minuta (po 5 minuta sa svake strane), a svaki idući dan dodajemo po 5 minuta dok ukupno ne postignemo 60 minuta (30 min sa svake strane).
Ne preporučuje se izlaganje suncu više od 4 h na dan.
Obavezno upotrebai zaštne kremu s aktivnim faktorom.
Izlaganje suncu obavezno izbjegavati između 11 i 15 h.